Naar het noorden
Door: Steijen
Blijf op de hoogte en volg Stijn en Teije
13 April 2010 | Australië, Port Macquarie
Hallo allemaal! Bij deze weer een nieuw reisverslag uit Australie!
We waren bij het laatste verslag gebleven in Sydney. Daar zijn we nog een dag gebleven om een mooie wandeling te maken naar Mosman. We vertrokken vanaf ons hostel in Manly, en het einddoel was de Mosman Wharf, vanwaar we weer de veerpond konden pakken naar het hostel. In totaal was dat ongeveer een afstand van 15 km, een flinke tippel dus.. Tijdens de wandeling liepen we door het Sydney Harbour National Park, en kregen we een leuke inkijk in de wijk Mosman.
Daarna vertrokken we naar de Blue Mountains. Dat is een groot natuurgebied even buiten Sydney. De naam Blue Mountains komt van de blauwe waas die er vaak over de bergen hangt. We zaten in het plaatsje Katoomba, dat erg dicht bij het bekendste fenomeen van de Blue Mountains ligt: de Three Sisters. Dit zijn drie enorme rotspunten, die zorgen voor een mooi uitzicht over een groot dal. Bij de Blue Mountains hebben we een leuke wandeling gemaakt. Die leidde eerst langs de Three Sisters, vervolgens via een idioot lange trap naar beneden de vallei in, waarna we richting een rivier liepen met allemaal mooie watervalletjes. In het begin stikte het van de toeristen, maar nadat we de Three Sisters voorbij waren zagen we gelukkig bijna niemand meer. Tijdens de hele tocht hoorden we allerlei geluiden zoals vogels, gedrup en nog allemaal obekende jungle geluiden.
De volgende dag hebben we het maar even rustig aan gedaan. Uitslapen, TIMTAMS eten (komen we nog wel een keer op terug) en voedsel halen. Nou ja Teije dan want die wist het nog op te brengen een voet buiten de deur te zetten; Stijn is de hele dag binnen gebleven (hij heeft die dag maar 3 kamers gezien).
Vervolgens was het tijd om verder te trekken naar het noorden. Volgende stop: Newcastle. Na een 5 uur durende treinreis kwamen we aan op het station in Newcastle. Twee straten verder was ons hostel gesitueerd. Het hostel was ontzettend leuk, we ontmoetten meteen een flink aantal mensen op de gratis barbeque.
Verder was Newcastle zelf een vrij treurig industriestadje, en dat beeld werd nog versterkt door het hoge aantal ongelukkige tienermoeders die we tegenkwamen. Gelukkig konden we ons goed vermaken door de mooie pier op en neer te rennen, en te zwemmen in de zeezwembaden. Dat zijn zwembaden aan de kust, die uitgehakt zijn uit rotsen, en in verbinding staan met de zee. Zo krijg je dus een zwembad met zeewater en zeeplantjes. Erg leuk.
Na twee dagen in Newcastle geweest te zijn vertrokken we naar Port Macquarie. Om 11 uur verlieten we het hostel in Newcastle, en om 7 uur kwamen we aan in Port Macquarie. Een 8 uur durende reis, voor nauwelijks 200 km hemelsbreed! Gelukkig viel er genoeg te beleven tijdens de reis. De reis bestodn uit 4 delen: OV trein naar een bepaald klein plaatsje waarvan we de naam kwijt zijn, vervolgens met de Citylink trein naar Wauchope, en vanaf daar met de Citylink bus naar Port Macquarie, en dan de pick-up van ons hostel. Tijdens deel 1 zaten we in de coupe met een vrouw die uitgebreid aan de telefoon vertelde hoe ze op haar 15e een kind had gekregen en op haar 17e de tweede, hoe haar moeder de enige was die voor haar zorgde, en hoe haar vader haar van haar koelkast, magnetron, tv en vrieskist had beroofd, met zijn broers, voor drugs. Vervolgens in deel 2 zaten we in een coupe met een vrouw die over twee stoelen heen lag met haar benen omhoog tegen het raam. Ondertussen lag ze te kreunen, puffen, hortend adem te halen en in zichzelf te praten, tot ze ineens opstond en naar de achterkant van de coupe liep, waarna ze op de personeelsdeur klopte (waar duidelijk verboden toegang op stond) omdat diegene op moest schieten want ze moest kotsen. Toen we haar probeerde duidelijk te maken dat de WC aan de andere kant van de coupe was schold ze iedereen de huid vol. Toen besloten wij maar eens iemand van het personeel erbij te halen. Het bleek dat ze al 3 keer van coupe had moeten wisselen. Nu zouden ze haar eruit zetten. Toen de verwarde vrouw het personeel zag aankomen begon ze al te verdedigen: 'it's not me! it's them! it's not me! it's them!'. Op de vraag waar ze vandaan kwam wist ze niets te antwoorden behalve dat ze niet wist waar ze vandaan kwam. Ze vond dat ze niks had misdaan en alles wat ze had gedaan was investeren in 130 cattle (?). Zo bleef ze nog een tijdje raaskallen terwijl ze de trein uit werd gedirigeerd, naar de spoorwegpolitie. Volgens ons had ze duidelijk een heftige drug gebruikt.
De rest van deze treinreis verliep soepel. In deel 3 daarentegen zaten we in de bus met een Aziaat die zonder waarschuwing begon te spugen. En dat in een rit van nauwelijks 25 minuten. Daarna werden we opgepikt door een stafflid van Ozzie Pozzie backpackers. Het busje werd gereden door een hele aardige langharige, op blote voeten lopende oude surfer.
En dat brengt ons waar we nu zijn: Port Macquarie. Het is een heel vrolijk en zonnig plaatsje waar veel te doen is. Zo hebben we gisteren voor maar 5 dollar fietsen gehuurd, en zijn we naar het koalaziekenhuis geweest. Verder kun je hier goed surfen, dolfijnen spotten en nog veel meer! Dus wij vermaken ons nog wel even.
Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer!!
En oja, Teije heeft een nieuw mobiel nummer: +61(0)468710639. Mocht je willen bellen, hou dan rekening met het tijdverschil (+8 uur).
We waren bij het laatste verslag gebleven in Sydney. Daar zijn we nog een dag gebleven om een mooie wandeling te maken naar Mosman. We vertrokken vanaf ons hostel in Manly, en het einddoel was de Mosman Wharf, vanwaar we weer de veerpond konden pakken naar het hostel. In totaal was dat ongeveer een afstand van 15 km, een flinke tippel dus.. Tijdens de wandeling liepen we door het Sydney Harbour National Park, en kregen we een leuke inkijk in de wijk Mosman.
Daarna vertrokken we naar de Blue Mountains. Dat is een groot natuurgebied even buiten Sydney. De naam Blue Mountains komt van de blauwe waas die er vaak over de bergen hangt. We zaten in het plaatsje Katoomba, dat erg dicht bij het bekendste fenomeen van de Blue Mountains ligt: de Three Sisters. Dit zijn drie enorme rotspunten, die zorgen voor een mooi uitzicht over een groot dal. Bij de Blue Mountains hebben we een leuke wandeling gemaakt. Die leidde eerst langs de Three Sisters, vervolgens via een idioot lange trap naar beneden de vallei in, waarna we richting een rivier liepen met allemaal mooie watervalletjes. In het begin stikte het van de toeristen, maar nadat we de Three Sisters voorbij waren zagen we gelukkig bijna niemand meer. Tijdens de hele tocht hoorden we allerlei geluiden zoals vogels, gedrup en nog allemaal obekende jungle geluiden.
De volgende dag hebben we het maar even rustig aan gedaan. Uitslapen, TIMTAMS eten (komen we nog wel een keer op terug) en voedsel halen. Nou ja Teije dan want die wist het nog op te brengen een voet buiten de deur te zetten; Stijn is de hele dag binnen gebleven (hij heeft die dag maar 3 kamers gezien).
Vervolgens was het tijd om verder te trekken naar het noorden. Volgende stop: Newcastle. Na een 5 uur durende treinreis kwamen we aan op het station in Newcastle. Twee straten verder was ons hostel gesitueerd. Het hostel was ontzettend leuk, we ontmoetten meteen een flink aantal mensen op de gratis barbeque.
Verder was Newcastle zelf een vrij treurig industriestadje, en dat beeld werd nog versterkt door het hoge aantal ongelukkige tienermoeders die we tegenkwamen. Gelukkig konden we ons goed vermaken door de mooie pier op en neer te rennen, en te zwemmen in de zeezwembaden. Dat zijn zwembaden aan de kust, die uitgehakt zijn uit rotsen, en in verbinding staan met de zee. Zo krijg je dus een zwembad met zeewater en zeeplantjes. Erg leuk.
Na twee dagen in Newcastle geweest te zijn vertrokken we naar Port Macquarie. Om 11 uur verlieten we het hostel in Newcastle, en om 7 uur kwamen we aan in Port Macquarie. Een 8 uur durende reis, voor nauwelijks 200 km hemelsbreed! Gelukkig viel er genoeg te beleven tijdens de reis. De reis bestodn uit 4 delen: OV trein naar een bepaald klein plaatsje waarvan we de naam kwijt zijn, vervolgens met de Citylink trein naar Wauchope, en vanaf daar met de Citylink bus naar Port Macquarie, en dan de pick-up van ons hostel. Tijdens deel 1 zaten we in de coupe met een vrouw die uitgebreid aan de telefoon vertelde hoe ze op haar 15e een kind had gekregen en op haar 17e de tweede, hoe haar moeder de enige was die voor haar zorgde, en hoe haar vader haar van haar koelkast, magnetron, tv en vrieskist had beroofd, met zijn broers, voor drugs. Vervolgens in deel 2 zaten we in een coupe met een vrouw die over twee stoelen heen lag met haar benen omhoog tegen het raam. Ondertussen lag ze te kreunen, puffen, hortend adem te halen en in zichzelf te praten, tot ze ineens opstond en naar de achterkant van de coupe liep, waarna ze op de personeelsdeur klopte (waar duidelijk verboden toegang op stond) omdat diegene op moest schieten want ze moest kotsen. Toen we haar probeerde duidelijk te maken dat de WC aan de andere kant van de coupe was schold ze iedereen de huid vol. Toen besloten wij maar eens iemand van het personeel erbij te halen. Het bleek dat ze al 3 keer van coupe had moeten wisselen. Nu zouden ze haar eruit zetten. Toen de verwarde vrouw het personeel zag aankomen begon ze al te verdedigen: 'it's not me! it's them! it's not me! it's them!'. Op de vraag waar ze vandaan kwam wist ze niets te antwoorden behalve dat ze niet wist waar ze vandaan kwam. Ze vond dat ze niks had misdaan en alles wat ze had gedaan was investeren in 130 cattle (?). Zo bleef ze nog een tijdje raaskallen terwijl ze de trein uit werd gedirigeerd, naar de spoorwegpolitie. Volgens ons had ze duidelijk een heftige drug gebruikt.
De rest van deze treinreis verliep soepel. In deel 3 daarentegen zaten we in de bus met een Aziaat die zonder waarschuwing begon te spugen. En dat in een rit van nauwelijks 25 minuten. Daarna werden we opgepikt door een stafflid van Ozzie Pozzie backpackers. Het busje werd gereden door een hele aardige langharige, op blote voeten lopende oude surfer.
En dat brengt ons waar we nu zijn: Port Macquarie. Het is een heel vrolijk en zonnig plaatsje waar veel te doen is. Zo hebben we gisteren voor maar 5 dollar fietsen gehuurd, en zijn we naar het koalaziekenhuis geweest. Verder kun je hier goed surfen, dolfijnen spotten en nog veel meer! Dus wij vermaken ons nog wel even.
Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer!!
En oja, Teije heeft een nieuw mobiel nummer: +61(0)468710639. Mocht je willen bellen, hou dan rekening met het tijdverschil (+8 uur).
-
13 April 2010 - 09:45
Ria:
Wat maken jullie allemaal mee zeg! En wij zitten hier gewoon maar suf ons werk te doen. Nou ja, suf... valt ook wel mee hoor. Maar ik ben zeer jaloers! -
13 April 2010 - 10:35
HansR:
Haha, geweldig!
Levensverhalen, kotsend, drugs, gestoord... Zo zie en hoor je nog eens wat. Leerzaam...maar in welke richting?
-
13 April 2010 - 15:40
Judith:
Wat een leuk verslag. Ik mis alleen heel erg wat plaatjes bij jullie praatjes!
Die TIMTAMS ben ik wel erg benieuwd naar.
En ik denk dat Stijn dit versalg heeft geschreven, wij weten het nooit zeker. Maar er komt zo'n uitgebreide beschrijving in voor van (eventueel) kotsende mensne, dat MOET Stijn wel zijn. Die heeft daar namelijk een gruwelijk hekel aan.
Dag boys!
Have fun! -
13 April 2010 - 15:51
Jeannette:
Helemaal leuk om al jullie ervaringen te lezen!Het is plastisch beschreven, wat een gedoe ook onderweg.
EN: afgelopen zondag heeft Maura geholpen in Het Paleis bij het kinderatelier. Leuk hoor. Eerst moesten we in een heel koude wind balonnen opprikken aan het hek; er waren aan het eind van de middag nog maar 5 over...Heb het goed! -
13 April 2010 - 20:06
Boris:
Fijn om weer zo'n levendig reisverslag te lezen van jullie omzwervingen in Australië. Maar wanneer gaat het grote surfen beginnen?
En Stijn, ik heb je laatst gemaild, toen kreeg ik bericht dat je mailbox vol was....
Groetjes.
-
14 April 2010 - 16:46
Elisabeth:
hoi allebei......wat een bijzonder verslag met al die ontmoetingen in de verschillende soorten treinen met Australiers die het niet zo getroffen lijken te hebben...tja....maar jullie zijn er goed doorheen gekomen begrijp ik.....nu wat meer in het land zelf met kleinere plaatsen en langs de kust aangekomen.....ik hoop op wat beeld een keertje en veel plezier de komende dagen....doei -
17 April 2010 - 01:13
Milan:
leuk!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
