Wwooffeh
Door: Steijen
Blijf op de hoogte en volg Stijn en Teije
15 Mei 2010 | Australië, Brisbane
Jaa, daar zijn we weer! Nu al een geringe tijd niet meer in Brisbane, maar weer ietsjes meer richting van de zon. Het is al weer 20 dagen geleden sinds ons vorige verslag dus we gaan onze reis even proberen te reconstrueren... (overigens staan er ook weer nieuwe foto's op picasa, http://picasaweb.google.nl/109258421005081438155/Australie).
We hebben drie dagen in Brisbane gezeten. Veel mensen vertelden ons dat het een saaie en lelijke standaard grote stad was, maar dat vonden wij heel er meevallen. Op een kwartiertje lopen van ons hostel zit een heel mooi park met een reuzenrad en een nagemaakt strand met zwembadwater. Daar hebben we een warme middag heel lekker doorgebracht. Dan heeft Brisbane ook nog een gezellig en mooi centrum waar je ook zomaar een dag aan kwijt kan raken.
In Byron Bay hadden we ook een jongen en meisje, Mischa en Tessa, ontmoet waar het heel goed mee klikte. Na een paar dagen hadden we het plan opgevat om samen te gaan wwoofen. Dat zou natuurlijk wel wat lastiger worden met z'n vieren, maar het is ons in Brisbane toch nog gelukt om alles te regelen!
Na Brisbane was het tijd voor Noosa Heads. Dat is een klein badplaatsje met verschillende stranden en een centrum. Ons hostel zat ver buiten het centrum aan de Sunshine coast. Het had een erg rustig en relaxte sfeer. Om ergens te komen moesten we wel elke keer met een bus-shuttle de stad in, wat niet heel veel uit maakte omdat we er eigenlijk alleen maar boodschappen hebben gedaan.
Op 29 april bedachten we ons ineens dat heel Nederland feestviert.. Het was Koninginnenacht, dat konden we natuurlijk niet zomaar overslaan! Samen met Mischa en Tessa hebben we een case bier gehaald en zijn we met oranje ballonnen (met dank aan de bottleshop) naar het strand gegaan. Zie foto's. Ook een goeie afluiter van het vrije backpackleven naar het harde leven van een wwoofer.
De volgende dag pakten we de bus naar het piepkleine plaatsje Pomona, vanwaar we opgepikt werden. En eindelijk na ruim een uur wachten kwam er een zwarte 4WD, die bestuurd werd door zo ongeveer de meest stille en booskijkende vent in Australie (we hadden aan de telefoon gehoord dat hij boos zou kijken, maar dat hij heel aardig zou zijn). Na een rit over onverlichte kronkelweggetjes van ongeveer een halfuur in een auto die klonk alsof hij het elk moment kon begeven, waren we er dan eindelijk. We werden ontvangen in het huis van Ian Trew, de landeigenaar. Hier deden we even een namenrondje en kregen we schone lakens mee. Daarna moesten we een kleine 'bushwalk' maken naar onze caravan 200m verderop. Deze caravan hebben we leefbaar gemaakt door alle spinnen ter grootte van een vuist weg te halen en de boel een beetje aan kant te vegen. Twee mensen konden slapen in de caravan en twee buiten onder een afdakje. De volgende ochtend konden we voor het eerst in het daglicht bekijken waar we nu eigenlijk waren beland. We zitten hier in een vallei ongeveer 10min van de bewoonde wereld, aan de rand van een natuurgebied van ongeveer 10000km2 (kwart NL). Vandaar dat we een prachtig uitzicht hadden aan de ene kant over heuvels met enorm dichtbegroeid bos. Vanuit ons caravannetje keken we uit over de een klein dalletje in de enorme tuin met bananenbomen, bos en een klein zwemvijvertje. Er leeft hier ook ontzettend veel wild. Wat je hier zoal tegenkomt: kalkoenen, kikkers, padden, slangen, muizen, mega spinnen, vleermuizen, wilde zwijnen, leguanen, regenwormen van een halve meter, buidelratten, papegaaien, kreeften en tientallen vogels met geluiden die we nog nooit eerder gehoord hebben.
De eerste dag mochten we meteen in de brandende zon aan de slag. Na het opruimen van de caravan moesten we een soort enorm gras dat heel snel groeit uithakken en bij elkaar schrapen. Als we geluk hebben gaan die stapels droog gras vanavond in de fik..
De daaropvolgende dagen waren we vooral in de tuin aan het werk. Met een lekker zonnetje was dat prima te doen. 'S ochtends waren we aan het werk, en 's middags maakten we veel lol met z'n vieren of 1 van de inwoners van de community. Even een voorstelrondje van de inwoners:
Ian en Bliss, vader en dochter. Ian is de eigenaar van het land. Dan woont er nog een gezin van vier in het hoofdhuis: Christian en Marcia, met hun kinderen Zane en Raphael (Raph). Verder wonen er op het terrein in caravans nog 3 mannen: Iven, de man die ons ophaalde, en Carrie. Carrie is een ongelooflijk aardige taxichauffeur die hier nu ongeveer 4 maanden woont. Dan was er nog een wwoofer naast ons, genaamd Kenneth. Een heel aardige vent, maar ontzettend zweverig. Hij gelooft in de meest bijzondere dingen, alles is 'good', 'beautiful' of zelfs 'amazing'. Met Kenneth in de buurt kun je er prat op gaan dat je die woorden minstens 1 keer per 5 minuten hoort. Een goeie manier om de moraal hoog te houden.
De eerste week maakten we bijna elke avond met z'n allen een groot kampvuur. Meestal werd er muziek gemaakt, gepraat en werden er marshmallow's gegeten. Ook kwamen we op het idee om er te gaan barbequeen. De keuken in het hoofdhuis was strikt vegetarisch, dus om vlees te maken moesten we ergens anders zijn. Toen bedacht Teije het geniale idee om vlees te maken op een steengrill. Meteen zijn we met z'n allen op zoek gegaan naar grote platte stenen. Na wat rommelen en uitproberen stond daar de steengrill. Voor het resultaat zie foto's.
overigens nog een link naar de site voor backpackers (ze zijn hier iets aan het opbouwen voor backpackers) hier hebben ze wat foto's van ons op gezet, op deze pagina even naar beneden scrollen... http://noosaforestretreat.com/?page_id=438
De tweede week was Ian ongeveer de hele week weg, dus konden we bijna helemaal doen en laten wat we wilden. We moesten wat schilderwerk doen, en verder konden we lekker rondhangen in het huis, of een filmpje kijken. Ook besloten we een bushwalk te gaan maken. Dus na een ochtend schilderen vertrokken Teije, Mischa en ik naar de rivier. Volgens Christian was het leuk om door de rivier naar de waterval te lopen. Na 20 min. stonden we voor de waterval. Dat was natuurlijk veel te kort, dus we besloten omhoog te gaan. Een lange klimtocht volgde waarbij we rotswanden opklommen, spinnenwebben ontweken en over boomstammen moesten klimmen. Tegen de avond waren we weer terug. Vermoeid en vies, maar zeker voldaan.
Het plan was om de volgende dag naar de top te gaan. Stijn voelde zich niet zo goed, en had nog wat dingen te doen, dus hij besloot niet te gaan. Vandaar dat hij achterbleef bij het huis met Tessa. Teije, Mischa, Christian en Marcia gingen weg rond een uur of 2. De lat werd al meteen vrij hoog gelegd: het stuk dat de dag ervoor geklommen was in een uur, hadden we in 30 min bereikt. Nou hadden we deze keer wel water bij ons dus konden we lekker omhoog sprinten. We kwamen al gauw op een punt waar al zeer lange tijd geen mensen langs waren geweest. De weg was volgroeid met doornstruiken zo ver als het oog kon zien maar we waren vastberaden de top te halen. Met schoenen en stokken hebben we een uur lang tegen de bush gevochten. We kamen bijna op het moment waar we het hadden opgegeven, maar we vonden een minder dichtbegroeid pad die ons naar de top leidde. Het belachelijkste van dit alles: Marcia heeft alles op haar blote voeten gedaan. Wij snappen er nog steeds niks van maargoed, ze heeft waarschijnlijk leren voeten of zo. De tocht heeft ons uiteindelijk 3 uur gekost en was het helemaal waard. Als afscheidsmaaltijd maakten wij die avond voor iedereen dutch pancakes (5L beslag). Dat ging er in als koek, er werd meteen weer om het recept gevraagd.
Gisteren zijn Mischa en Tessa vertrokken naar Hervey bay. Zij hebben nog allerlei trips geboekt dus ze moesten ook weer eens doorreizen. Het was ontzettend leuk om samen met hun te reizen maar je zit wel weer erg vaak nederlands te praten dus is het misschien maar goed dat ze weer vertrokken zijn.
Wij zijn nog een nachtje extra gebleven omdat we nog niet zo nodig weg hoeften. Alle wwoofers werden door Carrie uitgenodigd voor lasagne met VLEES. We hebben gisteren dus een heerlijke vleesmaaltijd mogen nuttigen in zijn eenpersoons caravan. hahaa genoeg over vlees (Teije heeft er veel moeite mee dat het hier vegetarisch is). Later kwam Ian naar ons toe om te vragen of we een dronken jongen van de weg wilden halen; hoppa de auto in. Ian reed vrij hard omdat hij bang was dat de politie er misschien eerder zou zijn. Plots stnd er een wild zwijn midden op de weg op een afstand die korter was dan onze remweg, wat het wilde zwijn in feite tot een verkeersdrempel maakte. Die beesten zijn werkelijk onverwoestbaar want dat beest liep gewoon rustig verder na een harde klap van onze 4WD. Wij verder rijden dus en na 20 min hadden we hem gevonden. Daar lag hij naast de weg in zijn auto te slapen. Ivan was uit de bocht gevlogen met auto die niet van hem was, zonder rijbewijs en met een ongelovelijke lading bier in z'n bloed (en ook nog wel in de auto trouwens). 2 platte banden en zo hier en daar miste nog een stuk van de auto. Hij wilde niet uit de auto komen, hij ging namelijk even slapen en zou later wel weer verder rijden. We hebben 2 uur geprobeerd om hem mee te krijgen maar we hebben hem uiteindelijk achter moeten laten omdat hij ontzettend koppig was. Hij is inmiddels van de weg gehaald en bevind zich weer in zijn caravan waar hij waarschijnlijk de rest van de week aan het schuilen is. Wel weer een mooi avontuurtje dus (foto's heb ik maar die komen later wel).
Vandaag is de laatste dag voor ons dat we aan het wwoofen zijn. We hebben de caravan ontruimt en zijn klaar om te gaan. We worden straks eerst weer naar Noosa gebracht waar onze bus vertrekt naar hervey bay. We gaan nog proberen om een last minute Fraser Island te boeken en als dat niet lukt hebben we geen idee wat we gaan doen. Het enige dat we weten is dat onze vlucht op 2 juni vanaf Cairns naar Melbourne vertrekt en dat we vandaag precies over een maand weer in het vliegtuig naar Holland zitten.
Het was weer een lang verslag, dat krijg je ook als je het schrijven elke dag weer uitstelt.
mocht je dit nog lezen, dan ben je waarschijnlijk al wel even bezig en ben je er wel zat van (net als wij) dus we gaan afsluiten...
badankt voor het lezen en tot de volgende keer maar weer
groetjes STeIJeN
We hebben drie dagen in Brisbane gezeten. Veel mensen vertelden ons dat het een saaie en lelijke standaard grote stad was, maar dat vonden wij heel er meevallen. Op een kwartiertje lopen van ons hostel zit een heel mooi park met een reuzenrad en een nagemaakt strand met zwembadwater. Daar hebben we een warme middag heel lekker doorgebracht. Dan heeft Brisbane ook nog een gezellig en mooi centrum waar je ook zomaar een dag aan kwijt kan raken.
In Byron Bay hadden we ook een jongen en meisje, Mischa en Tessa, ontmoet waar het heel goed mee klikte. Na een paar dagen hadden we het plan opgevat om samen te gaan wwoofen. Dat zou natuurlijk wel wat lastiger worden met z'n vieren, maar het is ons in Brisbane toch nog gelukt om alles te regelen!
Na Brisbane was het tijd voor Noosa Heads. Dat is een klein badplaatsje met verschillende stranden en een centrum. Ons hostel zat ver buiten het centrum aan de Sunshine coast. Het had een erg rustig en relaxte sfeer. Om ergens te komen moesten we wel elke keer met een bus-shuttle de stad in, wat niet heel veel uit maakte omdat we er eigenlijk alleen maar boodschappen hebben gedaan.
Op 29 april bedachten we ons ineens dat heel Nederland feestviert.. Het was Koninginnenacht, dat konden we natuurlijk niet zomaar overslaan! Samen met Mischa en Tessa hebben we een case bier gehaald en zijn we met oranje ballonnen (met dank aan de bottleshop) naar het strand gegaan. Zie foto's. Ook een goeie afluiter van het vrije backpackleven naar het harde leven van een wwoofer.
De volgende dag pakten we de bus naar het piepkleine plaatsje Pomona, vanwaar we opgepikt werden. En eindelijk na ruim een uur wachten kwam er een zwarte 4WD, die bestuurd werd door zo ongeveer de meest stille en booskijkende vent in Australie (we hadden aan de telefoon gehoord dat hij boos zou kijken, maar dat hij heel aardig zou zijn). Na een rit over onverlichte kronkelweggetjes van ongeveer een halfuur in een auto die klonk alsof hij het elk moment kon begeven, waren we er dan eindelijk. We werden ontvangen in het huis van Ian Trew, de landeigenaar. Hier deden we even een namenrondje en kregen we schone lakens mee. Daarna moesten we een kleine 'bushwalk' maken naar onze caravan 200m verderop. Deze caravan hebben we leefbaar gemaakt door alle spinnen ter grootte van een vuist weg te halen en de boel een beetje aan kant te vegen. Twee mensen konden slapen in de caravan en twee buiten onder een afdakje. De volgende ochtend konden we voor het eerst in het daglicht bekijken waar we nu eigenlijk waren beland. We zitten hier in een vallei ongeveer 10min van de bewoonde wereld, aan de rand van een natuurgebied van ongeveer 10000km2 (kwart NL). Vandaar dat we een prachtig uitzicht hadden aan de ene kant over heuvels met enorm dichtbegroeid bos. Vanuit ons caravannetje keken we uit over de een klein dalletje in de enorme tuin met bananenbomen, bos en een klein zwemvijvertje. Er leeft hier ook ontzettend veel wild. Wat je hier zoal tegenkomt: kalkoenen, kikkers, padden, slangen, muizen, mega spinnen, vleermuizen, wilde zwijnen, leguanen, regenwormen van een halve meter, buidelratten, papegaaien, kreeften en tientallen vogels met geluiden die we nog nooit eerder gehoord hebben.
De eerste dag mochten we meteen in de brandende zon aan de slag. Na het opruimen van de caravan moesten we een soort enorm gras dat heel snel groeit uithakken en bij elkaar schrapen. Als we geluk hebben gaan die stapels droog gras vanavond in de fik..
De daaropvolgende dagen waren we vooral in de tuin aan het werk. Met een lekker zonnetje was dat prima te doen. 'S ochtends waren we aan het werk, en 's middags maakten we veel lol met z'n vieren of 1 van de inwoners van de community. Even een voorstelrondje van de inwoners:
Ian en Bliss, vader en dochter. Ian is de eigenaar van het land. Dan woont er nog een gezin van vier in het hoofdhuis: Christian en Marcia, met hun kinderen Zane en Raphael (Raph). Verder wonen er op het terrein in caravans nog 3 mannen: Iven, de man die ons ophaalde, en Carrie. Carrie is een ongelooflijk aardige taxichauffeur die hier nu ongeveer 4 maanden woont. Dan was er nog een wwoofer naast ons, genaamd Kenneth. Een heel aardige vent, maar ontzettend zweverig. Hij gelooft in de meest bijzondere dingen, alles is 'good', 'beautiful' of zelfs 'amazing'. Met Kenneth in de buurt kun je er prat op gaan dat je die woorden minstens 1 keer per 5 minuten hoort. Een goeie manier om de moraal hoog te houden.
De eerste week maakten we bijna elke avond met z'n allen een groot kampvuur. Meestal werd er muziek gemaakt, gepraat en werden er marshmallow's gegeten. Ook kwamen we op het idee om er te gaan barbequeen. De keuken in het hoofdhuis was strikt vegetarisch, dus om vlees te maken moesten we ergens anders zijn. Toen bedacht Teije het geniale idee om vlees te maken op een steengrill. Meteen zijn we met z'n allen op zoek gegaan naar grote platte stenen. Na wat rommelen en uitproberen stond daar de steengrill. Voor het resultaat zie foto's.
overigens nog een link naar de site voor backpackers (ze zijn hier iets aan het opbouwen voor backpackers) hier hebben ze wat foto's van ons op gezet, op deze pagina even naar beneden scrollen... http://noosaforestretreat.com/?page_id=438
De tweede week was Ian ongeveer de hele week weg, dus konden we bijna helemaal doen en laten wat we wilden. We moesten wat schilderwerk doen, en verder konden we lekker rondhangen in het huis, of een filmpje kijken. Ook besloten we een bushwalk te gaan maken. Dus na een ochtend schilderen vertrokken Teije, Mischa en ik naar de rivier. Volgens Christian was het leuk om door de rivier naar de waterval te lopen. Na 20 min. stonden we voor de waterval. Dat was natuurlijk veel te kort, dus we besloten omhoog te gaan. Een lange klimtocht volgde waarbij we rotswanden opklommen, spinnenwebben ontweken en over boomstammen moesten klimmen. Tegen de avond waren we weer terug. Vermoeid en vies, maar zeker voldaan.
Het plan was om de volgende dag naar de top te gaan. Stijn voelde zich niet zo goed, en had nog wat dingen te doen, dus hij besloot niet te gaan. Vandaar dat hij achterbleef bij het huis met Tessa. Teije, Mischa, Christian en Marcia gingen weg rond een uur of 2. De lat werd al meteen vrij hoog gelegd: het stuk dat de dag ervoor geklommen was in een uur, hadden we in 30 min bereikt. Nou hadden we deze keer wel water bij ons dus konden we lekker omhoog sprinten. We kwamen al gauw op een punt waar al zeer lange tijd geen mensen langs waren geweest. De weg was volgroeid met doornstruiken zo ver als het oog kon zien maar we waren vastberaden de top te halen. Met schoenen en stokken hebben we een uur lang tegen de bush gevochten. We kamen bijna op het moment waar we het hadden opgegeven, maar we vonden een minder dichtbegroeid pad die ons naar de top leidde. Het belachelijkste van dit alles: Marcia heeft alles op haar blote voeten gedaan. Wij snappen er nog steeds niks van maargoed, ze heeft waarschijnlijk leren voeten of zo. De tocht heeft ons uiteindelijk 3 uur gekost en was het helemaal waard. Als afscheidsmaaltijd maakten wij die avond voor iedereen dutch pancakes (5L beslag). Dat ging er in als koek, er werd meteen weer om het recept gevraagd.
Gisteren zijn Mischa en Tessa vertrokken naar Hervey bay. Zij hebben nog allerlei trips geboekt dus ze moesten ook weer eens doorreizen. Het was ontzettend leuk om samen met hun te reizen maar je zit wel weer erg vaak nederlands te praten dus is het misschien maar goed dat ze weer vertrokken zijn.
Wij zijn nog een nachtje extra gebleven omdat we nog niet zo nodig weg hoeften. Alle wwoofers werden door Carrie uitgenodigd voor lasagne met VLEES. We hebben gisteren dus een heerlijke vleesmaaltijd mogen nuttigen in zijn eenpersoons caravan. hahaa genoeg over vlees (Teije heeft er veel moeite mee dat het hier vegetarisch is). Later kwam Ian naar ons toe om te vragen of we een dronken jongen van de weg wilden halen; hoppa de auto in. Ian reed vrij hard omdat hij bang was dat de politie er misschien eerder zou zijn. Plots stnd er een wild zwijn midden op de weg op een afstand die korter was dan onze remweg, wat het wilde zwijn in feite tot een verkeersdrempel maakte. Die beesten zijn werkelijk onverwoestbaar want dat beest liep gewoon rustig verder na een harde klap van onze 4WD. Wij verder rijden dus en na 20 min hadden we hem gevonden. Daar lag hij naast de weg in zijn auto te slapen. Ivan was uit de bocht gevlogen met auto die niet van hem was, zonder rijbewijs en met een ongelovelijke lading bier in z'n bloed (en ook nog wel in de auto trouwens). 2 platte banden en zo hier en daar miste nog een stuk van de auto. Hij wilde niet uit de auto komen, hij ging namelijk even slapen en zou later wel weer verder rijden. We hebben 2 uur geprobeerd om hem mee te krijgen maar we hebben hem uiteindelijk achter moeten laten omdat hij ontzettend koppig was. Hij is inmiddels van de weg gehaald en bevind zich weer in zijn caravan waar hij waarschijnlijk de rest van de week aan het schuilen is. Wel weer een mooi avontuurtje dus (foto's heb ik maar die komen later wel).
Vandaag is de laatste dag voor ons dat we aan het wwoofen zijn. We hebben de caravan ontruimt en zijn klaar om te gaan. We worden straks eerst weer naar Noosa gebracht waar onze bus vertrekt naar hervey bay. We gaan nog proberen om een last minute Fraser Island te boeken en als dat niet lukt hebben we geen idee wat we gaan doen. Het enige dat we weten is dat onze vlucht op 2 juni vanaf Cairns naar Melbourne vertrekt en dat we vandaag precies over een maand weer in het vliegtuig naar Holland zitten.
Het was weer een lang verslag, dat krijg je ook als je het schrijven elke dag weer uitstelt.
mocht je dit nog lezen, dan ben je waarschijnlijk al wel even bezig en ben je er wel zat van (net als wij) dus we gaan afsluiten...
badankt voor het lezen en tot de volgende keer maar weer
groetjes STeIJeN
-
15 Mei 2010 - 07:53
Maura:
Pfoee, een flink verhaal inderdaad.. maar heel erg leuk om te lezen!!!!!
Moet een mooie ervaring geweest zijn, zo'n andere leefstijl en alles!
Nog een maandje en jullie komen alweer terug, gaat best snel hé?
Geniet er van!
veel liefs uit Finland.
-
15 Mei 2010 - 07:55
Lennart:
He Teije en Stijn,
Super mooi verhaal weer haha. Ik had eerst de foto's bekeken en daarna het verslag gelezen. Dat is wel de beste volgorde. Dat steengrillen is wel echt een geniaal idee zeg. Daar kunnen volgens mij de Ozzy's als BBQ experts nog wat van leren. Over een maandje dus weer in Nederland. Ik zou zeggen geniet er nog even van zolang het kan voor je weer met de keiharde realiteit geconfronteerd zal worden :-).
Tot snel en nog heel veel plezier daaro!
Groetjes (ook van Jorien).
Lennart -
15 Mei 2010 - 09:09
Judith:
Hello boys,
Wat een mooie dierenfoto's. En wat een enge worm, zeg! Jakkie.
Ziet er allemaal uit alsof jullie een hele leuke tijd daar hebben gehad. Goed systeem, hoor, dat Wwooffen.
Ik heb het idee dat jullie wel ongeveer dagelijks pannekoeken eten!
Veel plezier in de volgende fase. Ik hoop dat dat eiland-avontuur nog gaat lukken.
Groeten,
Judith -
15 Mei 2010 - 09:26
Boris:
Heel sfeervol allemaal, met pakkende pannenkoekendetails, kangeroobbq en bierflesfoto's.
Na het verhaal over jullie ontmoeting met het oersterke everzwijn begrijp ik ook waarom Asterix en Obelix altijd maar weer everzwijn willen eten.
Geniet van de komende maand, met of zonder onbewoond eiland.
Heel veel groeten van
Boris -
15 Mei 2010 - 13:03
Hedwig:
haha, dood gelachen om de fotootjes! vooral de wc foto van zijn stijn!!
HI-LA-RISCH!!
pas nog goed op jullie zelf, en tot gauw! -
15 Mei 2010 - 16:13
Elisabeth:
eerst gelezen, toen gekeken......die bushwalks geven me toch de indruk best spectaculair te zijn....die rotsblokken zien er ruig uit in elk geval en dat iemand dat op zijn blote voeten doet...nou ja.....verder straalt het plezier er wel vanaf, van die foto's......nou, nog 4 weekjes voor wat spannends....tot na die tijd....gr. Elisabeth -
15 Mei 2010 - 17:43
Theo :
Hoi Teije en Stijn, ook namens Ria:
Wat een prachtig verhaal; we griezelen bij die spinnen en slangen; je zal maar onder dat afdakje moeten slapen, of helpt het wanneer je je gewoon een week niet wast en verschoont?die bergtocht was wel spectaculair, wat een belevenis.
We zijn heel benieuwd naar het vervolg! PS komen die pancakes niet inmiddels "je strot uit?"
tot gauw weer en...blijf mailen!! -
16 Mei 2010 - 08:01
HansR:
Geweldig verhaal en geweldige foto's. Ik viel echt van m'n stoel van het lachen bij dat everzwijn als verkeersdrempel. Ik ben bijna jaloers op die bushwalk en op het zien van al die beesten. Een andere wereld. Ik begin te begrijpen wat mensen zo prachtig vinden aan Australië - voor zover me dat nog niet duidelijk was dan.
Nog even en dan mag je weer Hollandse sloten springen en schapen opjagen op Ameland :)
Veel plezier de rest van de tijd! Ben benieuwd naar het volgende bericht.
-
16 Mei 2010 - 10:23
Peter:
Hoi Teije (en Stijn),
Prachtig verhaal, net als de vorige trouwens. Inderdaad lang geleden en dus een lang verhaal. Wel wel erg leuk om te lezen! Zo is het net alsof je er zelf bij bent. Heel beeldend. Zoals jullie schrijven krijg ik spijt om er niet zelf bij te zijn, maar ach, met zulke verhalen maak ik het ook een beetje mee.... Heel veel plezier nog en ik kijk uit naar jullie volgende verhaal.
Groetjes,
Peter -
16 Mei 2010 - 15:54
Jonathan:
supergaaf mannen! foto's zijn leuk om te zien. veel plezier de laatste paar weken!!! -
18 Mei 2010 - 18:16
Roos:
De verhalen blijven jaloersmakend!
Klinkt als een lekkere hippiebende daar in Noosa. Was vast wel lekker om ook even een tijdje op een vaste plek te zitten.
Oh en Stijn, what's up met je nieuwe fotogezicht? Je was altijd zo leuk op foto's maar nu zie ik alleen maar hysterische versies van jou hahaha.
Nou jongens, reisze maar weer!
Groetjes xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
